Stabilisatoren
Stemmingsstabilisatoren worden zo genoemd omdat ze de pieken (manie) en dalen (depressie) in de stemming van patiënten met manisch-depressieve stoornis afvlakken, anders gezegd: ze stabiliseren het gemoed. Bij mensen waarbij de stemming op zich redelijk stabiel is (die dus geen uitgesproken pieken en dalen vertonen) hebben deze middelen weinig tot geen effect.
De drie thans bekende stemmingsstabilisatoren zijn geschikt voor:
- de behandeling van de (hypo)mane en depressieve episodes bij patiënten met een manisch-depressieve stoornis
- het voorkomen van manische en depressieve episodes bij patiënten met een manisch-depressieve stoornis
Van de drie stemmingsstabilisatoren is lithium de bekendste. Het wordt sedert de jaren vijftig gebruikt ter behandeling en voorkoming van manische en depressieve episodes. De andere twee middelen zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van epilepsie (vallende ziekte). De afgelopen decennia is echter duidelijk geworden dat zij ook werkzaam zijn bij de behandeling en het voorkomen van manische en depressieve episodes bij patiënten met een manisch-depressieve stoornis. Deze middelen zijn carbamazepine (Tegretol) en valproïnezuur (Depakine). De lijst is intussen uitgebreid zie overige stabilisatoren.